Over deze reeks –> TECH × CREATIVE × MAKER Mental Spaces
Mental Spaces zijn gedachten die vorm krijgen op papier: mentale ruimtes om te creëren, te fantaseren, of om stil te zijn. Ze bieden denkruimte aan de maker, de kunstenaar, de ontwerper – en aan de technologie die meekijkt.
In deze blogreeks filosofeer ik over de verhouding tussen mens en machine, over creativiteit als interface, en over het maakproces in een tijd waarin systemen steeds slimmer lijken dan wijzelf.
Deze teksten zijn geen stellingen, maar suggesties. Geen antwoorden, maar openingen.
Voor wie zich begeeft in het spanningsveld van TECH × CREATIVE × MAKER.
De maker als interface
De maker van nu is geen doorgever meer, geen uitvoerder. De maker is een interface. Tussen mens en machine. Tussen systeem en ervaring. Tussen toekomst en nu.
Een fundamentele verschuiving
In een tijd waarin technologie ontwerpt, algoritmes keuzes sturen en AI ideeën genereert, verandert de rol van de maker fundamenteel. Niet in iets minder — maar in iets anders. Misschien zelfs: iets méér. De maker wordt bemiddelaar. Geen eindpunt, maar een knooppunt van betekenissen. Iemand die niet alleen vormgeeft, maar ook vertaalt. Die systemische lagen leest, en gevoelig is voor context, relaties en ritme.
De uitdaging voor het onderwijs
Toch is dat geen vanzelfsprekend beeld. In het onderwijs spreken we nog vaak over het ontwikkelen van “vakmanschap” of “beroepsvaardigheden”. Maar wie leidt de nieuwe generaties makers op tot mediators? Wie leert ze om in te grijpen op het grensvlak van technologie, cultuur en menselijkheid? En durven we die rol wel toe te vertrouwen aan creatieve professionals, of verwachten we dat nog steeds van systemen, managers of ingenieurs?
Creativiteit als bemiddeling
De maker als mediator stelt lastige vragen. Want bemiddelen betekent niet neutraal zijn. Het betekent spanning voelen. Jezelf positioneren. Keuzes maken. Filteren, sturen, openen.
Is dat niet precies waar creativiteit over gaat?
Van decorbouwer naar regisseur
De voordelen zijn groot: makers die deze rol omarmen, kunnen impact genereren voorbij hun materiaal of medium. Ze kunnen ethiek, systeemdenken en verbeelding in één lijn brengen. Ze worden regisseur in plaats van decorbouwer. Ze verbinden de technologie met de menselijke maat.
Wat het terugvraagt
Maar het vraagt ook iets terug. Want bemiddelen betekent niet alleen vormgeven, maar ook navigeren. Tussen belangen, tussen taalvelden, tussen snelheden. Het vraagt om het ontwikkelen van moreel bewustzijn, empathisch vermogen en het oefenen van kritisch kijken — kortom: het trainen van een innerlijk kompas. Onderwijsinstellingen en creatieve praktijken dragen hier al aan bij — door het aanbieden van dialoog, reflectie en het bespreekbaar maken van ethische spanningsvelden. Tegelijkertijd kunnen we ons afvragen hoe we deze elementen nog bewuster, consistenter en toekomstgerichter kunnen verankeren in het opleiden van makers als mediators.
De maker als choreograaf van context
De maker is niet langer alleen een vormgever van dingen. Maar een vormgever van relaties — tussen ideeën, data, mensen, emoties en technologie. Een vertaler van het onzegbare. Een choreograaf van context.
Maarten Meijer — imaginologist. Een conceptueel denker die beweegt tussen creativiteit, systemen en strategie. Ik ontwerp visies, kaders en toekomsten die het verwachtingen uitdagen en nieuwe mogelijkheden zichtbaar maken.
Mijn missie is eenvoudig: creatie in gang zetten.
Door vaste patronen te doorbreken help ik mensen anders te denken — om te verbeelden wat mogelijk is, en het werkelijkheid te maken.