De afgelopen tijd heb ik in deze Mental Spaces nieuwe gedachten gedeeld over het veranderende maakproces — over creativiteit als interface, de maker als mediator, eigenaarschap in hybride omgevingen en het verschuiven van maken naar mogelijk maken.
Maar ideeën krijgen pas echt kracht als ze landen in de praktijk.

Daarom deze keer: praktische wegen om deze concepten te verkennen, te testen en te verdiepen. Niet als kant-en-klare antwoorden, maar als open uitnodigingen.

Over deze reeks –> TECH × CREATIVE × MAKER Mental Spaces

Mental Spaces zijn gedachten die vorm krijgen op papier: mentale ruimtes om te creëren, te fantaseren, of om stil te zijn. Ze bieden denkruimte aan de maker, de kunstenaar, de ontwerper – en aan de technologie die meekijkt.

In deze blogreeks filosofeer ik over de verhouding tussen mens en machine, over creativiteit als interface, en over het maakproces in een tijd waarin systemen steeds slimmer lijken dan wijzelf.
Deze teksten zijn geen stellingen, maar suggesties. Geen antwoorden, maar openingen.

Voor wie zich begeeft in het spanningsveld van TECH × CREATIVE × MAKER.

Vier onderzoeksrichtingen

1. Creativiteit als Programmeertaal — Taal van het Onverwachte
Hoe functioneren makers als ‘programmeurs van betekenis’ in een wereld vol generatieve technologie?
Wat je kunt doen:

• Ontwikkel workshops rond ‘creatief prompten’ en co-creëren met AI.
• Onderzoek hoe creatieve beslissingen veranderen als technologie meedenkt.
• Visualiseer creatieve denkprocessen (mapping-tools, mind-tracks).

2. De Maker als Mediator — Navigeren tussen Systemen
Hoe kunnen makers bruggen slaan tussen ethiek, technologie en verbeelding zonder hun eigenheid te verliezen?
Wat je kunt doen:

• Faciliteer FieldLabs waarin studenten ethische fricties expliciet onderzoeken tijdens hun maakproces.
• Ontwikkel reflectietools (zoals dilemma-kaarten of mediation-scripts).

3. Wie is de Maker van het Resultaat? — Eigenaarschap in Hybride Creatie
In een tijd waarin technologie mede-auteur is, moeten we eigenaarschap herdefiniëren.
Wat je kunt doen:

• Start mini-onderzoeken waarbij studenten bijhouden hoe zij eigenaarschap ervaren tijdens hybride projecten.
• Ontwikkel codes voor gedeeld auteurschap en creatieve verantwoordelijkheid binnen collectieve maakprocessen.

4. Van Maken naar Mogelijk Maken — Creative Governance
Hoe kunnen we systemen ontwerpen die niet alleen beoordelen wat er gemaakt wordt, maar hoe en waarom?
Wat je kunt doen:

• Introduceer flexibele “studio formats” waarin studenten zelf ritmes en routes kiezen, gebaseerd op het Sketching – Tinkering – Exchanging-model.
• Onderzoek wat er gebeurt als je beoordelingskaders loslaat en inruilt voor procesbegeleiding.

Mogelijke werkvormen

• Living Labs: Creëer tijdelijke open omgevingen waar experimenteren, reflecteren en falen veilig is.
• Design-Based Research (DBR): Iteratief ontwerpen, testen en verfijnen in de praktijk.
• Creative Studios: Modulair opgebouwde projecten waarin studenten eigen leerpaden ontwerpen.
• Reflectieve interventies: In elk projectmoment ruimte voor ethische vragen, procesreflecties en ownership-dialogen.

Wat vraagt dit?

• Professioneel vertrouwen: ruimte geven aan het onverwachte.
• Modulaire structuren: flexibele kaders waarin verschillende ritmes en dieptes samen kunnen bestaan.
• Procesgericht sturen: focus op leren, niet alleen op eindproducten.
• Technologie als gesprekspartner: kritisch en creatief inzetten, niet alleen gebruiken.

Tot slot

Misschien zijn deze ideeën niet alleen scenario’s voor toekomstig onderwijs, maar ook een uitnodiging om vandaag al anders te kijken.
Om te zien dat innovatie niet alleen zit in nieuwe technologie, maar in hoe wij die technologie en verbeelding samen ruimte geven.

Welke infrastructuren bouwen wij vandaag, zodat verbeelding morgen nog kan groeien?

Maarten Meijer — imaginologist. Een conceptueel denker die beweegt tussen creativiteit, systemen en strategie. Ik ontwerp visies, kaders en toekomsten die het verwachtingen uitdagen en nieuwe mogelijkheden zichtbaar maken.

Mijn missie is eenvoudig: creatie in gang zetten.
Door vaste patronen te doorbreken help ik mensen anders te denken — om te verbeelden wat mogelijk is, en het werkelijkheid te maken.